GMV heeft op 1 juli een discussiebijeenkomst georganiseerd over het onderwijs in de voedingsmiddelentechnologie en het onderwijs in de techniek. Aanleiding waren reacties van GMV leden die op zoek zijn naar techneuten die kennis hebben van de voedingsmiddelen branche en deze niet kunnen vinden. Dit is nodig om begrip te krijgen ‘waarom’ apparaten of toepassingen op een bepaalde manier ontwikkeld dienen te worden.

Vertegenwoordigers vanuit onderwijs, voedingsmiddelenindustrie en technologiebedrijven stelden de vraag of een bedrijf behoefte heeft aan een breed opgeleid persoon, of een studenten die een diep inhoudelijke kennis hebben. Dit bleek verschillend per type bedrijf.

Eric van Oorschot van Kiremko geeft een toelichting over de ervaringen van Kiremko op dit gebied. Kiremko ontwikkelt zelf voor 85-90{79a1d8301988f39a8c3c8f67223bbd83ba5671ad737bd97a5fd6a78f8aad5391} van hun machines. Om een goed product af te kunnen leveren, moet je het (voedselverwerkende-)proces goed kennen om er iets voor te ontwikkelen. De huidige technische werknemers hebben hun kennis over de voedingsindustrie door de jaren heen opgebouwd. De huidige generatie wordt ouder, de nieuwe generatie is teveel gericht op de techniek. Met het afvloeien van de oudere generatie verdwijnt de werkervaring. Het bedrijf is te klein om een levensmiddelentechnoloog in dienst te nemen, die zou niet voortdurend aan het werk zijn.

Daarnaast is het heel moeilijk om technisch geschoolde mensen (MBO) te vinden, daarom is Kiremko ook actief om studenten bij basisscholen en VMBO’s en ROC’s te inspireren voor het werk in een MKB bedrijf als Kiremko

Tijdens de discussie die ontstaat, wordt duidelijk dat het belangrijk is dat beide vakgebieden specialisten moeten blijven in hun eigen vak, maar een stukje kennis moeten krijgen van elkaar. Hierbij is het wel belangrijk dat een student niet te breed opgeleid wordt en het schaap met de vijf poten gecreëerd wordt. Er is een mogelijkheid om tijdens de minor uitwisseling te doen van groen en grijze sector (in technologie opleiding stuk levensmiddelentechnologie en vv). Dit zou tot stand moeten komen in een samenwerking tussen bedrijfsleven en onderwijs. Dit is een extra uitdaging omdat bedrijfsleven met de waan van de dag bezig is en het onderwijs inflexibel.

Verschillende deelnemers van vanmiddag hebben ervaren dat communicatie met het onderwijs moeilijk is. In relatie hiermee zijn nog een aantal punten genoemd:

• Problematieken in grote bedrijven zijn anders dan binnen MKB
• Er is behoefte aan meer technici, aantal HBO groeit gestaag, MBO blijft achter
• Meer behoefte aan universitair opgeleide mensen ivm complexiteit
• Voor koeltechniek wordt geen opleiding gegeven, dit wordt nu privaat opgepakt
• Scholen zien de studenten als klanten. Zij zouden het bedrijfsleven als klant moeten zien en de student het product.
• Bedrijfsleven en onderwijs weten elkaar slecht te vinden

Anton geeft aan dat in de levensmiddelen een weg is gevonden om de communicatie tussen bedrijfsleven en onderwijs op gang te brengen en houden. Belangrijk is om de diepgang in een opleiding te behouden

Conclusies:
HAS en Avans hebben al een stap gezet om uitwisseling tussen docenten op gang te krijgen. In de kern gaat het erom dat er meer samen gewerkt moet worden tussen onderwijs en bedrijfsleven.

1. In regio’s bedrijfsleven en onderwijs bijeen te brengen
2. Werkveldadviesraad, dit zouden alle opleidingen moeten hebben
3. Het organiseren van promotie events zoals het Agri Food & Technology Congres, en nodig daar ook studenten voor uit). Het is belangrijk dat er een etalage komt waarmee duidelijk wordt in wel werkveld de student gaat werken (en dat is leuk!).

Anton Ooijen (FNLI) nodigt GMV uit om aan te haken op het initiatief in Noord Nederland waar levensmiddelenbedrijven en onderwijs al met elkaar in gesprek zijn. Hij nodigt de toeleveranciers uit hierbij aan te schuiven.