Recent was ik ergens in het land deelnemer in een discussie over foodtech startups en waarom juist Nederlandse startups internationaal zo moeilijk aan de bak komen bij investeerders. Een van de conclusies uit de sessie was dat Nederlandse startups en scale-ups erg terughoudend zijn in het uitgeven van aandelen in hun bedrijf aan investeerders.

Als ik ergens allergisch voor ben is wanneer we onze tijd verdoen met opnieuw het wiel uitvinden. Dus als iets al bedacht is, laten we het dan gewoon toepassen en mogelijk verbeteren.

“Export van machines, landbouwwerktuigen en technologie in de agrifood sector met 3,2% gestegen in 2018, naar € 9,2 miljard.” Dit goede nieuws kwam 18 januari jl. van het ministerie van LNV, en het inderdaad een geweldige prestatie van de Nederlandse bedrijven. Toch bekruipt mij het gevoel dat er iets aan het veranderen is...

Traditionele nieuwjaarswensen zijn natuurlijk aan de orde van de dag in deze periode. En uiteraard wens ik iedereen van harte een geweldig 2019 toe. Volgens mij gaat het een spannend jaar worden, internationale spanningen en handelsconflicten zullen steeds meer gaan bepalen hoe succesvol Nederlandse machinebouwers wereldwijd kunnen opereren.

Het is geweldig dat agri, food en tech zo in de belangstelling staan, met als gevolg dat er heel veel initiatieven zijn voor innovatie. Met een voor Nederland belangrijk en internationaal onderscheidend thema is het goed dat er zoveel beweging is. Dat is een belangrijk deel van onze nationale export boterham van de toekomst.

Soms moet je even de tijd nemen om kritisch terug te kijken op hetgeen bereikt is in de afgelopen jaren, en welke rol je daarbij zelf hebt speelt. Terugkijkend op mijn rol in ruim 5 jaar GMV is de foodprocessing machinebouw sector goed op de kaart gezet.

De afgelopen tijd zijn er nogal wat nieuwe beleidsvoornemens vanuit Den Haag gekomen. Allereerst de Missie Gedreven Innovatie Aanpak t.a.v. de topsectoren, ten tweede de Kringloop Landbouw visie van minister Schouten en tot slot de Prinsjesdag stukken.

Mijn vorige blog ging over de eerste ervaringen in Californië, deze keer deel 2 als een vervolg daarop. Afgelopen weekend ben ik teruggekeerd van een verblijf van 7 weken in de VS, grotendeels voor het opbouwen van een agrifoodtech innovatie samenwerking met Californië. Nederland en Californië hebben vergelijkbare uitdagingen.

Deze keer een column vanuit Californië, waar ik namens FME samen met UC Davis/ANR, het Nederlandse Consulaat en een aantal lokale partners aan het werk ben om opvolging te geven aan een innovatiemissie eerder dit jaar.